CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasının ardından düzenlenen protestolarda "Diktatör Erdoğan" pankartını taşıdığı gerekçesiyle tutuklanan üniversite öğrencisi Esila Ayık’ın babası Kemal Ayık, konuştu. Ve o konuşma, yalnız bir babanın değil, susturulmak istenen binlerce insanın yüreğinden yükselen bir çığlıktı. “Sadece Esila için değil, hepsi için söylüyorum. Bu çocuklar ne yaptı? İmamoğlu’nu desteklediler diye mi suçlu oldular?”

 “Ne yaptı bu çocuk?”   Esila Ayık tutuklu, babası isyanda: “Pankartı bile okumadan tuttu, şimdi özgürlüğünden oldu!”   Bir babanın sesi yükseldi bu hafta, sadece kendi kızı için değil; susturulmuş, etiketlenmiş, adaletin kıyısında bekletilen bütün gençler için… Adı Kemal Ayık. Kızı Esila, Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasına karşı yapılan bir protestoda eline “Diktatör Erdoğan” yazılı bir pankart aldığı için cezaevinde. Ve şimdi Kemal Ayık soruyor: “Bu çocuklar ne yaptı? Pankart tuttu diye mi suçlu oldu?”   "Görmeden tuttuğu yazı için tutuklandı!" Esila’nın o protestoda yer almasının ardından tutuklandığını anlatan baba, kızının sözlerini aktarıyor: “Baba, pankartta ne yazdığını bile sonra fark ettim. Kalabalıkta uzattılar, tuttum sadece.” İşte o cümleyle bir gencin hayatı tersine döndü. Şimdi parmaklıklar ardında. Suçu: Demokratik bir eylemde yer almak.   "Adalet sadece güçlüye mi var?" Kemal Ayık’ın sözleri sadece bir isyan değil, bu ülkenin adalet terazisine yöneltilmiş doğrudan bir sorudur: “Ben kimseyi aramayacağım. Ne yaptı bu çocuk? Araya adam sokmadan da hukuk işlesin. Madem adalet herkes içindir, o zaman neden torpile ihtiyaç var?”   "Bu çocuk annesiz büyüdü, şimdi babasının gözleri önünde hapsediliyor" Esila’nın annesi yıllar önce hayatını kaybetmiş. Baba Ayık, kızını tek başına büyütmüş: “Ben bu çocuğu emekle, alın teriyle büyüttüm. Devlet bize destek olacağına, kızımı tutukluyor. Bu mu adalet?”   "Ev, araba dağıtılanlar lüks içinde, biz adalet peşindeyiz" Daha da ağır olanı şu: “İktidar destekçisi tanıdıklarım ev, araba sahibi oldu. Ben helal para kazanıyorum ama başımı zor sokuyorum. Emeğin, alın terinin karşılığı bu olmamalı.” “Kimseden torpil istemiyorum. Sadece adalet!” Kızının serbest bırakılması için araya tanıdık sokması istenmiş, ancak Ayık’ın cevabı net: “Bana ‘şunu ara, bunu ara’ diyorlar. Yok öyle bir şey. Aramayacağım. Bu çocuk suç işlemedi. Tek isteğim: Adalet sağlansın.”   “Sayın Erdoğan bilmiyor mu sanıyorsunuz? Gayet iyi biliyor!” Baba Ayık, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a da çağrı yapıyor ama öfkesini içinde tutarak, hakaret etmeden: “O kadar danışmanı var. Hiç mi anlatan yok? Elbette biliyor. Ama vicdan lazım. Bu bir hakaret değil, bu bir çığlık!”     Bir çocuk daha hayattan koparılmasın, bir baba daha adaletin önünde çaresiz kalmasın diye bu haberi paylaş. Unutma, sustuğun her adaletsizlik bir gün senin kapını da çalabilir.